Chresdaach Morjen
Op Chresdaach Morjen wor et kaalt
on ziemlich hart gefroren,
do krieht de Hohn an ahler Freh:
"De Heiland as geboren!"
                                                       
Do bellt de Hond: "Wuwu, wuwu,
wu as en daan ze fannen?"
Do bläzt de Geeß: "Zo Bädleheem!"
on blievd net laanger hannen.
                                                 
De Hond, dän säht: "Eich lohfen dohr,
on wärn et honnert Stonnen,
on lähkt em sei kahl Feeßjer wohrm,
wann ich en hätt` gefonnen."
                                           
Do säht de Hohn: "Eich zeert en schien
mat Fädern sonnergleichen."
Do säht de Geeß. "Eich giev em Melch;
Sant Jusep soll mich streichen!"
                                                    
On wat geß dau, oh Menschekand,
deim Gott aus dreiem Herzen?
Wells dau an Send on Onverstahnd
dei Sielenheel verscherzen?
                                                          
Dau brauchs net iwer Land on Meer
no Bädleheem zo rännen:
Den Heiland fendst de iwerahl,
wann dau en wells erkännen!
                                    Frei nach Peter Zirbes


schließen